بیست تمپ

دل بده تا که وجودم

تو حضورت پر بگیره

تا که از

دوری چشمات

مردن من سر نگیره

دل و جون خسته من

گرم آغوش تو میشه

مثل دلتنگی بارون
که میشینه پشت شیشه

گل من الهه جونم

سرتو بذار رو شونم

بذار حس کنم که هستی

توی رگهام توی خونم

سرو سامون بده بازم

به غرور این ترانه

واسه لمس خوابت امشب

این ترانه شه بهانه

کسی رو اسم من تو

رو دیوار خط نکشیده

جای پرسه های ما رو

حتی سایمون ندیده